Φοιτητής?? Oh yeah...

Print this post

Καταρχήν να ζητήσω συγνώμη που εξαφανίστηκα τόσες μέρες,
αλλά σα καλός φοιτητής ξεκίνησα και γω το εξάμηνο μου,
πηγαίνοντας σε όλα (ΜΑ ΟΛΑ...) τα μαθήματα... Προς το παρόν τουλάχιστον...
Και μιας και μιλάμε για τη σχολή μου, τι καλύτερο απ το να αναλύσουμε τους φοιτητές...

Θα τους "χωρίσω" σε κατηγορίες με βάση όσα έχω δει και ζήσει,
ωστόσο είμαι σίγουρος πως υπάρχουν και άλλες κατηγορίες εκεί έξω που δεν ξέρω.

Φοιτητής "πηγαίνω σε όλα τα μαθήματα"

Πρόκειται για μια κλασσική κατηγορία φοιτητών, που υπάρχουν σε όλες, μα όλες τις σχολές. Είναι αυτοί που στο γυμνάσιο φοβούνταν να κάνουν κοπάνα,
που στο λύκειο το σκέφτονταν αν θα πάνε στην πενταήμερη γιατί είχαν να διαβάσουν,
είναι αυτοί που έψαχνες για να δείρεις επειδή σου έβαλαν απουσία την πρώτη ώρα
και ας μην κατάλαβε ο καθηγητής πως την έκανες για καφέ.
Άλλοι τους λένε φλώρους, άλλοι φυτά, άλλοι σπασίκλες,
σημασία έχει πως ο κόσμος να χαλάσει, ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ.
Είτε αυτό είναι αγγλικά, είτε από τα πιο δύσκολα της σχολής.
Φυσικά και κάθονται πάντα στις 2, βαριά 3 πρώτες σειρές
και μέχρι να τελειώσει το μάθημα είναι σαν να παίζουν το "αγαλματάκια ακούνητα-αμίλητα".
Η χρησιμότητά τους ως προς τους άλλους φοιτητές, άρα και εσένα
(καλά κατάλαβες, αν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία σταμάτα να διαβάζεις ΕΔΩ)
είναι φυσικά για τις σημειώσεις τους, αφού δεν λείπει ούτε τελεία από αυτά που γράφει
και λέει ο καθηγητής.
Ορισμένοι, μάλιστα, "μάστερ" της κατηγορίας φέρνουν και μαγνητοφωνάκι,
ώστε να μην χάνουν ούτε το τελευταίο "και".
Προσωπικά είχα τη χαρά να το δω και αυτό ποτέ,
και μπορώ να πω πως ήταν απίστευτη εμπειρία!!
Φανταστείτε δηλαδή πως αντί για τετράδια με σημειώσεις στο σπίτι θα έχουν κασετοθήκη. Όταν λείψετε σε κάποιο μάθημα λοιπόν μπορείτε να τους πείτε
"μήπως έχεις την καινούρια κασέτα μαθηματικά;" ή να τους πειράξετε λέγοντάς τους
"εγώ τα έχω στο mp3 και τα ακούω στο λεωφορείο" ή "είδα χτες έναν μαύρο
να πουλάει σε cd το αυριανό μάθημα". Απλώς τραγικοί...

Φοιτητής "δεν ξέρω σε ποια σχολή βρίσκομαι"

Ίσως και η μεγαλύτερη κατηγορία των Ελλήνων φοιτητών.
Πρόκειται για αυτούς που ήρθαν στο πανεπιστήμιο για να γραφτούν,
να πάνε σε 5-6 μαθήματα στην αρχή, βαριά κανένα εργαστήριο αν τους υποχρεώνει το σύστημα και σε τίποτα εύκολα μαθήματα στις εξεταστικές.
Αν τους ρωτήσεις στο δρόμο σε ποια σχολή είναι παίζει και να μην ξέρουν,
σε αντίθεση με τα μαγαζιά της πόλης, τα οποία γνωρίζουν απέξω και ανακατωτά συμπεριλαμβανομένων, μάλιστα και των τιμοκαταλόγων τους.
Αν είστε από αυτούς που παρακολουθούν, έστω και στοιχειωδώς, καλό είναι να μην τους αφήσετε να μάθουν πως έχετε σημειώσεις. Για ευνόητους λόγους...

Φοιτητής "ουάου, δικέ μου, τα ξέρω όλα"

Προσωπικά δε τους μπορώ με τίποτα.
Είναι οι τύποι που νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα,
και νομίζουν ότι όλοι ενδιαφέρονται να τα μάθουν.
Αυτοί, λοιπόν είχαν την ευλογία με το που πέρασαν στη σχολή
και έκαναν 1-2 μαθήματα για ζέσταμα, να μάθουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ!! Ένας από τους ελάχιστους λόγους για τους οποίους αξίζει να παρακολουθήσεις κάποια ψαγμένη θεωρία σε αχανές αμφιθέατρο είναι για να τους ακούσεις να συζητάνε -σιγανοφωναχτά,
ώστε να μας ακούνε και οι γύρω και να λένε ΠΣΣΣΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΨΑΓΜΕΝΟΣ- για διάφορα θέματα περί της σχολής, τόσο για μαθήματα, που τους ακούς και πραγματικά νομίζεις πως θα πάνε την επόμενη μέρα ακριβώς και θα γράψουν σε όλα 10,
όσο και για θέματα οργανωτικά της σχολής, όπως για το ποιος καθηγητής περνάει μαθητές και ποιος κόβει κλπ.
Ειδική κατηγορία αποτελούν οι φοιτητές σχολών υπολογιστών,
οι οποίοι έχουν το στιλ του "ξέρω τόσα πολλά από υπολογιστές που σκέφτομαι με 0 και 1". ΦΥΣΙΚΑ και δουλεύουν ΜΟΝΟ σε macbook ή στη χειρότερη linux,
διότι τα windows και η microsoft είναι banal πλέον.
Ξέχασα να αναφέρω πως η πλειονότητα των παραπάνω φοιτητών
ανήκουν στο αγαπημένο σε όλους μας πρώτο έτος και δη πρώτο εξάμηνο!
Εκεί που περνάς σε μια ψωρροσχολή από το λύκειο και νομίζεις πως ξαφνικά είσαι ο Einstein. Περαστικά λοιπόν...

Φοιτητής "ρουφιάνος"

Στη συγκεκριμένη κατηγορία ανήκουν κάποιοι από τους φοιτητές "πηγαίνω σε όλα τα μαθήματα", όχι όμως όλοι. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η σπιουνιά, το "να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει" ένα πράμα που κοιτάνε να εκμεταλλευτούν τα πάντα ολομόναχοι και φυσικά χωρίς να πούνε κουβέντα. Κλασσικό παράδειγμα είναι ας πούμε το ότι δε σου δίνουν ΠΟΤΕ σημειώσεις, ωστόσο αν χάσουν (λέμε αν..) κάποιο μάθημα,
σου γίνονται κολλητσίδα για να στις πάρουν.
Όπως επίσης και το φαινόμενο της αντιγραφής στην εξεταστική,
που όταν ξέρουν τα ζητήματα πέφτουν ολόκληροι πάνω απ' το γραπτό,
ώστε να μη φαίνεται ούτε γράμμα στον από πίσω,
ενώ όταν τα βρουν σκούρα στριφογυρνάνε και σκυλιάζουν,
ώστε να πάρουν και την παραμικρή πληροφορία.
Αντιπαθείς μέχρι αηδίας, μπορείτε να τους κοροϊδέψετε στέλνοντάς τους άκυρες ώρες στη σχολή λέγοντάς τους δήθεν "τα 'μαθες; έβαλε έκτακτο φυσική απόψε το βράδυ στις 9"
κατά τις 8, ή να τους δώσετε λάθος απαντήσεις αν σας ζητήσουν να αντιγράψουν.

Φοιτητής "50 χρονών"

Άλλη μια κλασσική κατηγορία των σύγχρονων πανεπιστημίων, ειδικά σε σχολές όπως φυσικό, μαθηματικό και κάποιες πολυτεχνικές. Μέλη αυτής της κατηγορίας αποτελούν κάποιοι γκριζομάλληδες κύριοι, με 2-3 παιδιά, που στο 1ο μάθημα νομίσατε πως είναι ο καθηγητής και καθίσατε στο θρανίο μόλις μπήκε στο αμφιθέατρο. Αμ δε. Έλα που θα ρθει να σου ζητήσει τσιγάρο στο διάλειμμα. Οι περισσότεροι είναι ήσυχοι και δεν ενοχλούν, κρατούν δε ιδιαίτερα καλές σημειώσεις τις οποίες δεν έχουν πρόβλημα να δώσουν όποτε τους τις ζητήσεις! Να σκεφτείτε έχουν έρθει φορές που ευχήθηκα να ήταν όλοι σαν αυτούς στο αμφιθέατρο !
Το μόνο τους μελανό σημείο είναι οι όποιες "εξω-αμφιθεατρικές" συζητήσεις που ενίοτε ξεκινάνε είτε από τον καθηγητή είτε από αυτούς στη διάρκεια του μαθήματος, με θέμα την πολιτική, την παιδεία και άλλα διάφορα, όπου και ξεδιπλώνουν την "κορεσμένη από εμπειρίες" ζωή τους και απόψεις τους οπότε και συ κόβεις φλέβα ή στην καλύτερη φεύγεις. Αν εφαρμοστεί ο νόμος για τα χρόνια φοίτησης οι περισσότεροι θα εξαφανιστούν αμέσως.


Φοιτητής "συνδικαλιστής"

Δε θα μπορούσαν να λείπουν από την παρούσα κατηγοριοποίηση,
οι αγαπημένοι μας τραγελαφικοί φοιτητές που μπήκαν στη σχολή ως φοιτητές,
για να βγουν βουλευτές και κομματικά στελέχη...
Συχνάζουν στα επιμέρους "Τραπεζάκια" της παράταξης
με τα υπόλοιπα στελέχη-συντρόφους και δεν πηγαίνουν συνήθως στα μαθήματα,
καθώς "θα διαβάσουν από τις σημειώσεις της παράταξης" στο τέλος.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προπαγάνδα για το κόμμα τους,
το όποιο ενδιαφέρον δείχνουν για σένα φυσικά και είναι ψεύτικο,
καθώς γι' αυτούς αποτελείς μια ψήφο υπέρ τους στις συνελεύσεις ή τις εκλογές.
Στη σχολή έρχονται σχεδόν κάθε μέρα είτε το πρωί που γίνονται τα μαθήματα,
είτε το βράδυ για να κολλήσουν αφίσες, σημασία έχει όμως πως έρχονται.


Φοιτητής "ο ωραίος και cool της σχολής"

Εδώ ανήκουν κάτι γραφικά τυπάκια, που ο μόνος λόγος που έρχονται στο πανεπιστήμιο είναι για να δείξουν το ξυρισμένο φρύδι τους, το σκουλαρίκι τους, το tattoo και το κατεβασμένο-ώστε-να-φαίνεται-το-βρακί-και-ο-ξυρισμένος-κώλος-μου πανάκριβο παντελόνι τους. Ξυπνάνε γύρω στις 2 ώρες πριν φύγουν για τη σχολή, προκειμένου να ετοιμαστούν, να μπανιαριστούν, να αδειάσουν όλο το τζελ στο μαλλί τους και να το φτιάχνουν καμιά ώρα μπροστά στον καθρέφτη και φυσικά να φορέσουν μισό λίτρο κολόνια. Είναι εύκολο να τους ξεχωρίσετε από μακριά, καθώς θα δείτε μια φωτεινή επιγραφή στο κεφάλι τους να αναβοσβήνει "Είμαι εδώ για να πιάσω γκόμενα!". Μίζεροι μπήχτες δηλαδή. Το χειρότερο είναι δε, πως σε σχολές όπως φιλοσοφικές, ιατρικές, παιδαγωγικά έχουν και πέραση!!

Φοιτητής "προσπαθώ να την παλέψω"

Για το τέλος άφησα την κατηγορία στην οποία ανήκουν οι μέσοι φοιτητές σήμερα.
Ουσιαστικά πρόκειται για αυτούς που όταν τους ρωτάς "πώς τα πας με τη σχολή",
σου απαντάνε "την παλεύω" ή "τρέχω μωρέ" ή "προσπαθούμε".
Ξέρουν για ποιο λόγο βρίσκονται εκεί και αργά ή γρήγορα θα την τελειώσουν,
με όποιο κόστος και να γίνει αυτό.
Ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι το τερατόμορφο πλάσμα που λέγεται εξεταστική,
αλλά τις περισσότερες φορές εξοπλισμένοι με σκονάκια, κινητά, σημειώσεις
και καμιά φορά διάβασμα, τα βγάζουν πέρα.

Κλείνοντας ελπίζω να σχηματίσατε με τα παραπάνω μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιοι αποτελούν τους Έλληνες φοιτητές σήμερα.
Σε όποια κατηγορία και να ανήκετε, καλά να πάθετε, και καλό κουράγιο...