ΒΛΑΧΟΑΣΤΟΣ...............

Print this post

Το ειχα βαλει σημαδι εδώ και καιρο.

Αργησα να οπλισω, να κεντραρω, να σταθεροποιησω το χερι μου και τελικα το πεταω.

Με λίγο ουισκάκι , τα λόγια ήρθαν από μόνα τους.

Ένα αφιερωμα σε έναν τυπο Ελληνα που μεταλλασεται προσπαθωντας να προσαρμοστει στα νεα δεδομενα. Με κοπο και παραπονο.

Στο καινουριο του αστικο περιβαλλον.

Εμπνευστηκα από τους παραδοσιακους φρουρους της πατριδας που κανουν τα μοντελα για τους τουριστες στη Βουλη με την αναλογη φορεσια.

Τουδε εφεξης λοιπον ο τυπος Ελληνα θα ονομαζεται Βλαχοαστος.

Ο Βλαχοαστος και η οικογενεια:

Ο Βλαχοαστος ανδρωθηκε σε ένα παραδοσιακο περιβαλλον που οι αξιες και τα ιδανικα περικλειονται στο τετραπτυχο κλαρινο – κοψιδια – πιωματα και χοροι.

Εμαθε να σεβεται τον παππου και τη γιαγια, ενιοτε να εκμεταλλευεται την αγαπη τους και να κλαιγεται για χαρτζιλικι κρυφα από τη μαμα, να καπνιζει κρυφα των γονεων αλλα με την αδεια και τη χορηγια του θειου.

Ο μπαμπας είναι το προτυπο. Χορευταρας, γλετζες που εχει ηγετικο προφιλ στο σοϊ, καπεταν μαχαραγιας. Σε αυτόν θελει να μοιασει όταν μεγαλωσει ο Βλαχοαστος και φροντιζει από τα προεφηβικα ακομα χρονια να τσακωνεται με τον μπαμπα σηκωνοντας κεφαλι, να πιει ότι πινει ο μπαμπας και να καπνιζει κρυφα κανοντας τρακα από το πακετο του.

Η μαμα είναι μεν κατι ιερο αλλα για τους αλλους. Για τον Βλαχοαστο πρεπει να τα εχει όλα ετοιμα και στην ωρα τους, είναι υποχρεωμενη να εξυπηρετει, δεν δικαιουται να αρρωστησει, να βαρεθει, να θελει να κοιμηθει, να ξεκουραστει και υπαρχει για να ταλαιπωρειται. Αν δεν ηθελε παιδια και οικογενεια ας μην εκανε. Επειδη όμως είναι κατι ιερο θα τη χορεψουμε, θα την χειροκροτησουμε αλλα για να μην ξεχνιομαστε: «μανα, πιασε τα τσιγαρα και όπως θα ρχεσαι φερε και τη μπυρα»

Θεωρει τα ξαδερφια αδερφια και τις ξαδερφες αδερφες. Αν πλακωθει ο ξαδερφος μπαινουμε στον καβγα ασχετα με το ποιος εχει δικιο ή όχι. Η τιμη και η αλληλεγγυη δεν ξερουν από δικιο.

Αν εμεις πηδηξουμε την οποιαδηποτε, ειμαστε αντρες και ωραιοι.

Αν κανεις καριολης τολμησει και πειραξει την ξαδερφη, τον ηπιε από τον Βλαχοαστου και ολο του το σοϊ.

Ο Βλαχοαστος και οι γυναικες:

Ο Βλαχοαστος δικαιουται να κοιταζει, να την πεφτει σε οποια γυναικα του κατσει ανεξαρτητως αν είναι ελευθερη, δεσμευμενη, παντρεμενη, ομορφη ή ασχημη.

Ετσι και αλλιως αμα σβησει το φως όλα τα αιδοια ιδια είναι. Σημασια δεν εχει η ποιοτητα της κατακτησης. Σημασια εχει «να φυγουν τα χοντρα» και η κατοπινη διηγηση στον περιγυρο να γινεται με περηφανια. Και οι σαβουρες ψυχη και κυριως αιδοιο εχουν. Και τι να λεει αν το jack daniels θα σερβιριστει σε χρυσοποικιλτο μπουκαλι ή σε πλαστικο πρωην κοκα κολα;

Ξερει ότι θα φαει 10 χιλοπιτες αλλα ξερει ότι θα πηδηξει κιολας. Η διαφορα είναι ότι τη χυλοπιτα την περναει στο αβαβα αλλα αν τον καταλαβουν και τον παρουν στο ψιλο καταληγει στο ελα μωρε τωρα με την ξενερωτη.

Ο Βλαχοαστος είναι δυνατον να ερωτευτει. Μπορει.

Ο τροπος όμως που το κανει είναι εντελως τελειως ολοιδιος με αυτόν του μηχανοβιου. Λατρευει τη μηχανη, την κανει ότι θελει και εκεινη απλα δεχεται τις περιποιησεις. Είναι βασιλισσα αλλα βουβη. Η γυναικα για τον Βλαχοαστο οφειλει να κανει μολις 2 πραγματα. Να του καθεται και να μην του τη σπαει.

Για τον Βλαχοαστο η γυναικα υπαρχει γιατι κανει παιδια και στο σοϊ πρεπει να υπαρχουν παιδια αφου ολοι οι αλλοι συγγενεις εχουν, να είναι νοικοκυρα, να κανει αυτό που θελει ο Βλαχοαστος, να μην εχει γνωμη, αντιρρηση, θελω και βουληση. Πρωτοβουλια; Τι είναι αυτό;

Σηκωθηκαν οι αγκιναρες να δειρουν τον μαναβη;

Ας κανει παρεα με τις συνυφαδες τις.

Και όχι πολλα πολλα εξω.

Μια κυρια μενει στο σπιτι της, στον αντρα της και τα παιδια της.

Ο Βλαχοαστος είναι αντρας. Είναι άλλο. Θα παει στο καφενειο για ένα χαρτι και ας γυρισει στις 6 το πρωι. Και δεν σηκωνει ερωτησεις. Τι που ηταν;

Με τα φιλαρακια. Ασχετα αν μετα το χαρτι ακουθησαν μπουζουκια και στριπτιζαδικο. Δεν ειμαστε ισα και ομοια.

Επειδη όμως είναι και αγαπησιαρης συγκινειται όταν κλαιει η γυναικα.

Δεν αντεχει επισης την κρεβατομουρμουρα.

Αυτά τα δυο είναι και οι ελπιδες της συζυγου Βλαχοαστου.

Η συζητηση είναι ματαια αφου αρχιζει με το αει παρατα με και καταληγει στο εγω ειμαι ο αντρας εδώ μεσα.

Αν η συζυγος επιμεινει, το χερι απόμακρυνεται από τα πλευρα του Βλαχοαστου και προσγειωνεται στο προσωπο της. Μπορει μετα ο ιδιος να της φερει ένα φορτηγο λουλουδια αλλα κανεις δεν θα τη δικαιωσει, κανεις δεν θα τη συμπονεσει. Αντρας σου είναι και σε αγαπαει. Κανε μια υποχωρηση. Και οσο για το ξυλο, ε, ενταξει μωρε δεν εγινε και τιποτα, δουλευει σαν το σκυλι, προσπαθει να τα φερει βολτα, πως κανεις ετσι;

Ο Βλαχοαστος και οι φιλοι:

Στην ουσια δεν υπαρχει φιλια. Απλως οι φιλοι είναι το ντεκορ για μια σωστη και χλιδατη διασκεδαση. Αν χρειαστει κατι θα αποτανθει στο σοϊ.

Ο Βλαχοαστος θα κανει αρχοντα τον ανθρωπο που πινει μαζι του.

Χαβαλες, εξω καρδια, να φαμε, να πιουμε, να γλεντησουμε αλλα μολις σβησουν τα φωτα και η ορχηστρα σταματησει να παιζει, παυεις να εισαι φιλος. Δεν υπαρχεις.

Εισαι ενας γνωστος που περασαμε καλα και τωρα σπιτια μας.

Αν βγεις με τον Βλαχοαστο και εστιασετε αμφοτεροι σε μια κοπελα αλλα εσυ πρωτος της πιασεις κουβεντα, ο Βλαχοαστος θα κανει αισθητη την παρουσια του.

Θα χωθει, θα σε πειραξει – επιφανειακα - για χαβαλε ( ώστε να μην μπορεις να διαμαρτυρηθεις ) θα προσπαθησει να μονοπωλησει το ενδιαφερον και φυσικα θα σου κανει χαλαστρα. Ακομα και αν το επιδοξο ζευγος σταματησει να μιλαει, ο Βλαχοαστος δεν θα παρει γραμμη ότι η παρουσια του είναι περιττη. Θα συνεχισει ακαθεκτος.

Ο μονος τροπος αντιδρασης είναι να γρυλισεις. Αλλιως ουτε καν θα παρεις γραμμη για το ποτε βγαινεις εκτος μαχης. Και αν στο τελος ο Βλαχοαστος καταφερει να πηδηξει, με τον λεπτεπιλεπτο τροπο που ζωγραφιζει ο ελεφαντας, σου λεει ότι τελικα η γκομενα αυτόν ηθελε και εσυ χρησιμεψες στο να τους γνωρισεις.

Αν όχι, σε προστατεψε από μια βεβαιη χιλοπιτα και από μια μαλακισμενη.

Δεν εχει ιχνος διακριτικοτητας και θεωρει ότι η ευγενια είναι αδερφιστικο χαρακτηριστικο. Αν γρυλισεις και ξεκολλησει να εισαι βεβαιος ότι θα σε κοιταει για το υπολοιπο της βραδιας με μισο ματι και φυσικα δεν θα σε καληνυχτισει. Αν τον ρωτησεις γιατι, οι απαντησεις είναι ολες και ολες δυο:

Δεν σε ειδα και οι συναφεις παραλλαγες => δεν ειδα ότι ησουν ακομα εκει / σε εχασα και δεν ηθελα να διακοψω ( σπανιως αυτή γιατι δεν αποδεχεται ότι ει δυνατον να ερθει δευτερος.)

Σε μια παρεα, κανεις δεν μπορει να μιλησει αφου πρωτα δεν ακουσει, δεν συμφωνησει και δεν παρει την αδεια του Βλαχοαστου. Και όταν τα καταφερει θα είναι για λιγο.

Εχει δικιο. Θες δεν θες. Και το δικιο του ειτε καταρχην θα το αναζητησει σε μερικα επιχειρηματα αμφιβολλου βαθυστοχαστης αναλυσης, αν επιμεινεις θα υψωσει τη φωνη για να σε σκεπασει και εν κατακλειδι θα σε ειρωνευτει. Ελα μωρε τωρα με

αυτές τις βλακειες….

Ο Βλαχοαστος αρεσκεται στο να δινει συνεντευξεις. Καλυτερους του φιλους θεωρει οσους τον ακουν. Το κοινο του. Για να ακουσει, ουτε συζητηση. Ελα μωρε, τι μας λες τωρα…

Ο Βλαχοαστος και η μουσικη:

Κλαρινο μεχρι το Πεκινο

Σουκα Σαλεα για μια Ελλαδα νεα.

Πιστευει ότι ακουει παραδοσιακη μουσικη ενώ στην ουσια εκστασιαζεται με γυφτους που παιζουν δημοτικα τραγουδια με ηλεκτρικη κιθαρα και σινθεσαϊζερ.

Είναι όμως καλος χορευτης οποτε του δινει και καταλαβαινει.

Για λογους κοινωνικοποιησης μπορει να ανεχτει μερικα 80s, καποια ροκακια, αλλα αν μετα δεν πεσει το λαϊκοποπ σκυλαδικο είναι μακαροναδα χωρις τυρι και σαλτσα.

Ο Βλαχοαστος και η πολιτικη:

Κομματοσκυλο του κερατα.

Από μικρος μπολιαστηκε στη νοοτροπια πως για να εξασφαλισει το μελλον του πρεπει να υπηρετει ένα κομμα. Ενας βολεμενος συγγενης τον εχωσε στην παραταξη και ο δρομος ανοιγεται λαμπρος. Αφισοκολλησεις, κομματικη νεολαια, χειροκροτητης σε ομιλιες, δημοσιες σχεσεις της χαιρετουρας και του πλαστικου χαμογελου, μαθαινει απεξω όλα τα αρθρα της κομματικης εφημεριδας, κολωνα του εκλογικου κεντρου σε ολες τις εκλογικες αναμετρησεις και φυσικα καποια στιγμη ερχεται η σειρα του να μπει στο δημοσιο και να συνδικαλιστει. Ενας αγωνιστης του κομματος και της δημοκρατιας. Ο αγλαος Ελλην που διαμαρτυρεται γιατι η ( αντιπαλη φυσικα ) κυβερνηση εχει τους δρομους βρωμικους αλλα το μπουκαλι της μπυρας από το παραθυρο του εκτοξευεται.

Ο Βλαχοαστος και η θρησκεια:

Πιστευει στον Θεο.

Μπορει την παραμονη μεγαλων γιορτων να εχει κανει ολονυχτια στην τσοχα, να εχει πιει 53 μπουκαλια μπυρα, να εχει παει σε 3 στριπτιζαδικα αλλα ανημερα θα παει στην εκκλησια.

Τι θα πει αλλωστε και ο κοσμος…

Γενικα ο τυπος Βλαχοαστου:

Δεν είναι τσιγγουνης, θα κερασει, θα βαλει και το εξτρα μπουκαλι και για να περασουμε καλα και γινεται η ψυχη της παρεας.

Αν εχεις αναγκη και του ζητησεις δανεικα, θα σου τα δωσει. Φροντισε όμως να τα επιστρεψεις γρηγορα. Και μην ξεχνας πως προθυμα θα σε εξυπηρετησει όταν μπορει αλλα θα το εχει υποψη του για να το ανταποδωσεις.

Γνωριζει ευκολα κοσμο, πιανει φιλιες, είναι εξω καρδια, εχει σε γενικες γραμμες αισθηση του χιουμορ και είναι ο πρωτος στο χορο και στο γλεντι.

Εντονος τυπος που όταν θελει να μιλησει φωναζει και όταν θελει να γελασει, καγχαζει.

Για λιγο, είναι εξαιρετικος στην παρεα αλλα σε βαθος χρονου τον βαριεσαι.

Είναι φιλοξενος και θα προσπαθησει να σε κανει να περασεις καλα.

Αν μεθυσεις και είναι αυτος καλα, θα σε παει μεχρι το σπιτι. Το πιωμα και το πανηγυρι είναι εννοιες ιερες.

Διασκεδασε μαζι του αλλα μην στηριχτεις πανω του.

Στο γλεντι σου θα είναι πρωτος και καλυτερος και ουσιαστικα αυτος θα σου το κρατησει ζωντανο.

Στον πονο σου, αστο καλυτερα. Στην καλυτερη θα σου πει «αυτά εχει η ζωη φιλε…»

Είναι φιλος καφενειου.

Όταν διαλυεται το καφενειο, διαλυεται και η φιλια.

Ο Βλαχοαστος αυτος εγκατελειψε το χωριο του.

Από αρχοντας εγινε μαζα.

Ηρθε στη μεγαλη πολη και δυσκολευεται.

Το «φερε μια μπυρα ρε μαλακα Μητσο» δεν περναει και οι γκομενες της πολης τον ψηνουν στα καρβουνα. Στη δουλεια μανουριαζει ( από μεσα του ) με τον προϊσταμενο και με τους ομοιους του αναπτυσσει αργηγικες τασεις. Βαζει με βαρια καρδια στη φαρετρα του μερικα ψηγματα ευγενειας και παραλληλα αυτοσιχτιριζεται γιατι το θεωρει καταντια.

Όταν καμια φορα η αμεσοτητα του ξεφευγει και συναντησει αντιδραση, στενοχωριεται και απορει γιατι δεν είναι κακος ανθρωπος και δεν πειραζει κανεναν.

Γρηγορα συνερχεται όμως και ανακαλυπτει ότι οι αλλοι είναι φλωροι και τον ζηλευουν ή ότι απλως είναι μαλακες.

Τον συνθλιβει η ζωη της πολης και η μονη του παρηγορια είναι όταν κλεβει χρονο να παει στο χωριο του. Και πηγαινει ανελλιπως.

Ο Βασιλιας επιστρεφει στο θρονο του…